Przez niemal 8400km jazdy Canyonem udawało się uniknąć opadów deszczu choć nawet nieszczególnie uważałem. Czasem nawet pchałem się w bardzo groźnie wyglądające chmury. Dziś już jak wychodziłem to jakieś pojedyncze kropelki spadały ale myślałem, że nic z tego nie będzie. 



Było.



W Biadolinach totalne oberwanie chmury :) Krótkie ale bardzo treściwe. W końcu dostałem szansę przetestowania kurtki typu ultra-light z Attiq. Zdała egzamin, bardzo przyjemna i co najważniejsze: lekka i mieści się w kieszonce koszulki. Szybko usyfiłem cały rower i siebie. 2 kilometry dalej słońce i suchy asfalt - na Woli D. deszczu w ogóle nie było... 




Pojechałem przez Porąbkę na Bocheniec, i zjechałem wariantem do Jastwi, tam znów mokry asfalt. Zacząłem jechać w kierunku domu, w Sterkowcu na remontowanym przejeździe kolejowym zrobili przejście dla pieszych, także jest fajnie. Byłem koło domu ale pojechałem jeszcze na Przyborów. Kawałek drogą wojewódzką. Dobra informacja jest taka, że robią jej gruntowny remont. Zła natomiast taka, że wpakowałem się w wahadła, dziury i sfrezowaną nawierzchnię. Na koniec wskoczyłem na obwodnicę Mokrzysk i pojechałem do domu. 

Dziś dzień minął pod znakiem wiatru z południa. Dawno go nie było więc postanowiłem go wykorzystać i się zabawić segmencie. Przygotowałem rower pod jazdę na czas (lemondka i lekka zmiana ustawienia siodełka), kombinezon czasowy ciuchy Santini bo są super przyległe, owiewy i rękawki - bo jak się bawić w czasówkę to ma być zawodowo hehe
40 minut rozgrzewki z 3x2min interwałami tuż pod progiem + sprint 10 sekund i po chwili byłem na starcie 6,6km segmentu. O tym segmencie napiszę w oddzielnym wpisie...


... Po segmencie chwila odpoczynku i ruszyłem na podbój innych szos. Wybór padł na 2,9km odcinek z Woli Dębinskiej do Sterkowca. Pozycja aero + pomoc wiatru i wykręciłem doskonałe 50,5km/h średniej :) 

Ze Sterkowca ruszyłem na Brzesko. Przez centrum powoli bo ruch spory i na rondzie skręt w prawo w kierunku autostrady. Tutaj też fajny segmencik 1,8km z długim zjazdem na początku. Za pierwszym razem w połowie czerwone światło więc zawróciłem :P Za drugim razem już trafiłem na zielone. Na zjeździe rozkręcone do 70km/h, potem trzymałem ponad 50 w efekcie średnia 57,9km/h. 

Na koniec zamknięta jeszcze obwodnica Mokrzysk. Już czuć było nogi ale i tak poprawiłem swój czas na trasie 4,2km do 44km/h. No i pozostało z Mokrzysk dokręcić do domu. 

Exploremore w najlepszy wydaniu. Naszła mnie ochota na setkę i odwiedzenie rzadko objeżdżanych okolic. Tak więc ruszyłem w kierunku Tabaszowej. Po standardowym przejechaniu Porąbki i Złotej dojechałem do stóp serpentyn w Tymowej. Postanowiłem spróbować sił i pobić swój najlepszy czas. Podjazd jest przyjemny - 2,5km i stabilne 6% nachylenia. No i serpentyny. Wygląda to tak: 



Jak się wejdzie w rytm to jest pięknie. I tak było tym razem, tempo poszło naprawdę fajne i ostatecznie wykręciłem swój najlepszy czas osiągając 6 minut i 28 sekund co dało średnią prędkość 23,5km/h (oraz VAM na poziomie 1355). Odpoczywałem na zjeździe do Iwkowej. 

Potem przyszedł czas na inne hopki ale te pokonywane były już bardzo spokojnie. Dotarłem do lotniska w Łososinie, na którym panowała dość senna atmosfera. Kilkaset metrów krajówki i skręciłem na boczną drogę do Tabaszowej. Teraz czekały na mnie niemal 4km podjazdu o nachyleniu 6%. Tyle, że tym razem nachylenie bardzo różnorodne. Podjazd charakteryzuje się tym, że posiada kilka stromych fragmentów pomieszanych z wypłaszczeniami, a nawet krótkimi zjazdami. I tak kilka razy nachylenie wzrosło lekko ponad 10% (max 14%). Przy końcu moje spojrzenie przykuła droga z lewej strony. Czemu? Bo była przeraźliwie stroma :D Nie wiedziałem dokąd leci ale wiedziałem, że muszą ją sobie podjechać. 

Było hardcorowo. Najbardziej stromy fragment to bagatela 24% nachylenia. Jest to jednak krótki fragment, zresztą jak reszta podjazdu: 0,5km o średnim nachyleniu 15%. Niedługo potem osiągnąłem szczyt. Skręciłem w lewo na drogę powiatową z zamiarem zjechania do Witowic. Po 500 metrach niespodzianka: 



Tak proszę państwa wygląda droga powiatowa według mapy. Chapeau bas! I wiecie co? Wjechałem w to :) Było momentami tragicznie. 4 kilometry drogi o bardzo luźnej kamienistej nawierzchni. Dla szosówki ciężka sprawa. Ale jakimś cudem udało się to przejechać. prędkość tego odcinka wyniosła co prawda 8km/h ale przejechałem.  

Wjazd na asfalt po tej przygodzie był bardzo przyjemny ;)



Potem było już bez przygód. W Tropiu pokonałem Dunajec dzięki kładce dla pieszych i pognałem w kierunku Dzierżanin. I tu też czekał mnie kawał góry do pokonania: 1,6km o średnim 10%. Ale szło to całkiem znośnie choć wolno. Po dojechaniu do góry kiepski zjazd do Paleśnicy (dziury straszliwe). Od Paleśnicy autostrada do Zakliczyna, cały czas super nawierzchnia i lekko w dół. 

Minąłem centrum, minąłem Dunajec i minąłem Melsztyn i byłem już na dobrze znanym podjeździe do Gwoźdzca. Akurat lekko mnie zaczęło odcinać więc szło ciężko. Na szczęście miałem ze sobą żela więc trochę dało to energii. Motywujący był też fakt, że była to ostatnia góra dnia, potem już tylko malutkie hopki. 

Zjechałem więc do Łoniowej, minąłem Porąbkę i dojechałem standardową trasą do domu. 

Ciepło i ładnie, a także dość niewielki wiatr. Od razu większa chęć jazdy. Na szczęście kolano już nie bolało więc po rozgrzewce jechałem dość dobrym tempem. Na początek przejechałem sobie moją 20km pętle czasówki. Za kilka dni jak będą warunki to spróbuje kolejny raz poprawić czas. Po skończeniu pętli postanowiłem wypróbować znaleziony w sieci trening interwałowy. 40 sekund sprintu - 20 sekund odpoczynku i to razy 3. Potem 5 minut przerwy i znów. Bez patrzenia na prędkość, tętno - po prostu sprint przez 40 sekund. Wedle obietnic polecającego - dało się we znaki strasznie. 3 serii nie zrobiłem, pod koniec drugiej chciało się dosłownie rzygać :D 

Po przygodach treningowych drogi zaprowadziły mnie do Porąbki, gdzie zrobiłem tradycyjnie nawrót i pojechałem z powrotem. Postanowiłem dorzucić kilometrów i pojechałem przez Jadowniki do Brzeska. W Brzesku postanowiłem zobaczyć jak wygląda przebudowa wiaduktu na Słotwinie. I to był błąd. Czerwone światło więc jechałem powoli. Na tyle powoli, że lecące po skocie tory złapały przednie koło i zanim się zorientowałem co się dzieje to już leżałem na ziemi. Miło. 

Na szczęście straty małe - trochę zdarta owijka, porysowana lekko lewa klamka oraz rysa na lewym bucie. No i oczywiście "road rash" na ręce i obita noga. Ale mniejsza z tym - ważne, że rower wyszedł praktycznie bez szwanku ;) Po pozbieraniu się pojechałem w kierunku domu, najpierw w miarę szybko, potem już zaczęło wszystko boleć więc i tempo spadło.