Wreszcie normalna pogoda :) Od rana dość ciepło i słonecznie. Umówieni byliśmy w kilka osób w centrum Brzeska na 11. Wyjechałem więc 10:35 żeby na spokojnie sobie dojechać. Przez pierwsze kilka minut było mi raczej zimno ale grzejące słońce i wysiłek szybko zrobiły swoje i przez myśl przeszło, że może, może uda się coś przekręcić na krótko trochę później... Krótko po 11 ruszyliśmy w 6 osób w kierunku północy. Tempo lajtowe, sporo rozmów, z niektórymi widziałem się pierwszy raz w tym roku chyba. 



Trasa tradycyjnie wiodła drogami jak najbardziej bocznymi żeby nie musieć zbyt dużo myśleć o samochodach więc jechało się bardzo przyjemnie. Minęliśmy Bielczę i znaleźliśmy się w ogołoconym jeszcze z liści lesie Radłowskim, gdzie napracował się z przodu Adrian. Tuż za lasem skręt w lewo i długa prosta do Wał Rudej. Tutaj atak na wyimaginowaną premię lotną, rozkręcenie do 50km/h i po chwili znów spokój. 



Tereny ładne, choć raczej nudnawe, ot płasko i dużo pól w zasięgu wzroku ale w grupie zawsze raźniej. Dojechaliśmy sobie do promu przez Dunajec, gdzie zdecydowałem pościągać rękawki i nogawki, a co, czas na pierwszą opaleniznę ;) Z jednego promu polecieliśmy w kierunku drugiego, tym razem o tyle ciekawego, że płatnego oraz przejeżdżającego przez miejsce, gdzie Dunajec wpada do Wisły. Dwie konkretne rzeki, więc miejsce dość ciekawe. 



Za promem przerwa w "Starym Młynie" ale był on zamknięty więc pojechaliśmy dalej na Koszyce. Zjechaliśmy z głownej drogi, aby pokonać tej odcinek bokami. Tym sposobem wjechaliśmy od Świętokrzyskiego, lub też "Kieleckiego" i co? Zaczęło piździć jak w kieleckim. Niestety. Pojawiły się też delikatne pagórki. 



W Koszycach znów przerwa i znów zamknięte wszystko więc lecimy na Szczurową. Pod wiatr, spory kawał drogi wojewódzkiej wśród pól, masakra. Odbiliśmy więc do centrum i bokami w kierunku Borzęcina, aby pochować się od wiatru w lesie i między zabudowaniami. Szło nawet nieźle, potem jeszcze gdzieś zrobiliśmy mini objazd przez Rudy Rysie i w Przyborowiu rozdzieliliśmy się, tzn. ja od reszty bo mieszkam trochę w innym miejscu od reszty. 



Kręciło się jednak bardzo fajnie w tej pogodzie więc jeszcze postanowiłem trochę dorzucić, sucha setka nie zadowoliła mnie ;) Padło więc na Godów, aby dorzucić metrów w pionie. Cały czas pod wiatr ale w Dębnie zaczął się podjazd i już tak nie przeszkadzało. Na szczycie szybki rzut oka na dość słabe warunki pod względem przejrzystości i lecę w dół. Teraz już mniej więcej z wiatrem aż do domu. Skończyło się na niezłych 131 kilometrach. Bardzo, bardzo udany dzień w super towarzystwie 4 kolegów oraz 1 koleżanki, która dała radę naszemu tempu i pobiła swój rekord na szosie. Jak to mawiają kolarze: chapeau bas!



Żeby tylko tak pogoda już została.... 

Pogoda po raz nie wiem już który zawiodła. Hucznie zapowiadane ocieplenie i eksplozja wiosny wygląda tak, że telepałem się z zimna, niebo było przysłonięte chmurami i termometr wskazał w jednym tylko momencie 10 stopni. Dziękuje ale nie. Krótka więc pętelka po okolicy żeby się trochę rozruszać po dniu przerwy. 

https://www.youtube.com/watch?v=tvw9XOXxlQo

Odliczanie do pojawienia się wiosennej pogody. Ostatnie dni zawsze najtrudniejsze. Dłużą się niesamowicie, ale czekamy! Trasa standardzik, wyjechałem choć rano padało, ale później przeschło. Nawet zdjęć nie bardzo robiłem. 

To już przesądzone - poniżej pewnej temperatury nie potrafię jeździć. Albo inaczej - poniżej pewnej temperatury moja wydolność spada drastycznie. Potwierdza się to kolejny raz - poniżej 5 stopni i średnia spada do jakiś szokujących wartości mimo, że wydaje mi się, że jadę w miarę normalnie. Ale to nic, na horyzoncie widać wiosnę więc czekamy! Dziś standardowo, temperatura niska i mimo słońca było zimno strasznie (2 stopnie) oraz wiał lodowaty wiatr z północy. 

Jazda we trzech. Bardzo silny wiatr i późna godzina więc tylko po okolicy. A nawet po bardzo dobrze znanej okolicy. Jechało się bardzo przyjemnie, trochę mocniej pociągnąłem pod Jaworsko ale szkoda, że dopiero kilkaset metrów po starcie bo moc była spora. Później już spokojniej. Wiatr dał się we znaki wszystkim.