No i koniec dobrego. Jeszcze rano świeciło słońce i było +12 stopni około 10 rano. Potem nadszedł stratus, zrobiło się ciemno, pojawiły się mgły. Temperatura momentalnie spadła do 4 stopni. Wyjechałem po 14, ubrany w 4 warstwy a i tak czułem zimno. Dziś był to rodzaj zimna, które przenika do szpiku kości przez wszystko. Temperatura leciała na łeb i szyję, przy wyjeździe było 3,2 stopnia, po 15 kilometrach 1,5 stopnia, a pod domem 1,1 stopnia! 

Tętno bardzo niskie, tempo też bardzo niskie, trasa krótka. Podjechany Godów jedynie, a tak to płasko. 

Stosunkowo późny wyjazd. W Lipcu nazwałbym go raczej dość wczesnym no ale w Listopadzie wyjeżdzając tuż po 14 trzeba brać pod uwagę, że dzień raczej się powoli kończy... Dziś więc pod presją uciekającego czasu bo nie wziąłem oświetlenia. Pojechałem więc w kierunku Biadolin. Przy wyjeździe jeszcze przyjemnie ciepło ale z biegiem czasu robiło się chłodniej. Przeciąłem krajówkę i pojechałem w kierunku Jaworska. Tak więc przede mną podjazd. Tempo spokojne, z góry niezłe widoki. 

Zjechałem do Gwoźdzca i tam znów podjazd. Słońce już nisko nad horyzontem, na zjeździe droga była już w cieniu i było naprawdę zimno. Na koniec dorzuciłem jeszcze wspinaczkę pod Godów, stamtąd widoki genialne na panoramę przy zachodzącym powoli słońcu. Od Godowa włączony tryb czasówki żeby zdążyć przed zmrokiem. Tak więc najkrótsza trasa przez Dębno i Maszkienice. 500m przed domem na wiadukcie przerwa bo akurat słońce chowało się za horyzontem. Piękne widoki ponownie! Oprócz tego dziś dosłownie w co trzecim domu palili ogniska, więc momentami ciężko się jechało przez dym. Na tyle dużo tego było, że na ciuchach czuć zapach tego dymu. 

Prawie nie wiało i było bardzo ciepło. Licznik w pewnym momencie pokazał 17,8 stopnia! Dzisiaj zrobiłem sobie 30 minutowy test na znalezienie tętna na progu mleczanowym. Przyda się przy jakiś treningach przed sezonem jeśli do takich dojdzie. Wyznaczyłem możliwie optymalną trasę, czyli taką bez świateł, skrzyżowań i dużego ruchu. Krajówka odpadła natychmiast (światła), serwisówki też (trzeba by zrobić 2 nawroty o 180 stopni) i w końcu udało sie narysować 20km prawie idealnej trasy. Znalazłem ją w miejscowości Wał Ruda na drodze wojewódzkiej w kierunku Niepołomic. 20km wypadło w Uściu Solnym, po drodze jedynie jedno rondo. Ruch malutki, asfalt super, brak świateł i stopów. 

Tak więc pojechałem tam przez las radłowski, w którym było chłodno i wilgotno. Dotarłem na miejsce i lecę. Celem było przejechać 30 minut na 100%. Średnie tętno ostatnich 20 minut w teorii daje tętno na progu mleczanowym, które jest kluczowe przy planowaniu treningów z pomiarem pulsu. Było w miarę ciężko, pierwsze 10 minut troszkę planowo odpuszczone, a potem już rura do Uścia Solnego. Średnie wyszło 178 uderzeń na minutę, ale mam wrażenie, że nie poleciałem tego na 100% i teraz w sumie nie wiem jak to traktować. W Lipcu w podobnej próbie uzyskałem 185 uderzeń na minutę. hmmm...

No ale nic. Z Uścia wróciłem sobie obok sanktuarium w Okulicach i przez Bucze. 

Czasówka w skrócie:

Trzeci dzień - trzeci raz w grupie i trzeci wariant trasy. Padło na pętle przez Jaworsko. Wyruszyłem o 10:45 w kierunku Sterkowca. Tam mały przełaj przez tory i mogłem sunąć dalej w kierunku Brzeska. W centrum byłem 2 minuty przed czasem. Dominik już był, a Marcin dojechał chwilę potem. Ruszyliśmy na Jadowniki szybko opuszczając dość ruchliwe centrum miasta. W Jadownikach skręt w bok i wspinaczka pod Bocheniec. Trochę mi dało popalić tempo, wartości pulsu na liczniku przez cały dzień wysokie na podjazdach. Na zjeździe to ja byłem za to najszybszy, pozytyw dużej wagi :P 

Polecieliśmy standardowo na Niedźwiedzę, gdzie czekał na nas podjazd do Gwoźdzca. Ponownie było ciężko dokręcić na końcu. Chwila odpoczynku na zjeździe i już jechaliśmy w stronę Jaworska. Dziś zamiast serpentyn padło na wariant "po płytach". Nazwa wzięła się od tego, że przez dobre 3 lata z powodu osuwiska ziemi trzeba było tam przeciskać się przez czyjąś działkę po drodze zrobionej z betonowych płyt. Jakoś rok temu w końcu zrobili nową drogę ale nazwa została :)

Po zjechaniu do Łysej Góry skręciliśmy w lewo bezpośrednio na podjazd pod Godów. Dominik spokojnie sobie odjeżdżał, a myśmy się męczyli :) Na końcu zostałem nawet z tyłu. Zjechaliśmy technicznym zjazdem do Dębna i zaczęło się płaskie. Pojechaliśmy sobie na Biadoliny przez boczną drogę prowadzącą przez Perłę. Na końcu drogi próg zwalniający więc przyspieszyłem do równych 50km/h i przeskoczyłem go sobie :P 

Dokręciliśmy jeszcze do Borzęcina, tam kilka kilometrów bardzo mocnej jazdy. Każdy dał po długiej mocnej zmianie, tak dobrze ponad cztery dychy. Na końcu swojej pojawiła się wartość 98% na pulsometrze hehe. W Przyborowiu Dominik odłączył się i pojechał w kierunku domu. Ja zrobiłem podobnie chwilę potem w Szczepanowie. 







 

Dziś już we trójkę. Tereny bardziej pagórkowate. Na początek bokami do Nowego Wiśnicza, a potem kawałek trasą Galicji z przed ponad roku. Było więc kawał pod górę, a potem trochę mi się popieprzyły zjazdy - myślałem o innym prostym, a tu nagle zakręt 90 stopni w lewo, a na drodze woda i liście :D Trochę cieplej się zrobiło ale udało się zwolnić i pokonać łuk bez problemów. Potem Marcin pokierował nas bokami w stronę Siedlca, dla mnie sporo nowych, bocznych dróg. Bardzo fajnych na dodatek. Fajne widoki z góry. Ominęliśmy krajówkę i znów bokami dotarliśmy do Bochni, którą przejechaliśmy po północnej stronie omijając tym samym centrum. Na koniec powrót przez Rzezawę. Ruch raczej mało, za wyjątkiem cmentarzy, gdzie panował chaos. 

Na koniec miesiąca jazda w małej dwuosobowej grupce :) Ruszyłem do serwisówek i po chwili nadjechał Marcin. W planach płaska trasa więc ruszyliśmy na Jodłówkę. Z początku konkretnie zimno mi było, trochę się za cienko ubrałem. Po rozgrzaniu się było jednak ok. Pokręciliśmy się po kilku wsiach i nowych dla mnie drogach. Generalnie bardzo fajnie bo dobre asfalty i dość mały ruch. Potem już znane rejony, zaryzykowaliśmy przejazd przez tory w Sterkowcu ale nie było źle bo powstało już rondo i nie było zbyt dużego błota. Odprowadziłem Marcina do Brzeska i wróciłem tą samą drogą przez Jadowniki.










-------------------

Podsumowanie miesiąca:
Październik zakończony z rekordowym wynikiem 1356km (poprzednie lata: 815km, 748km, 416km).
11142m przewyższeń.
8 z kolei miesiąc z ponad 1000km
max dystans: 105km
średnia miesiąca: 28,6km/h
25/31 dni na rowerze

Jakiś taki niewyraźny dzień. Niby coś tam słońce świeciło, ale takie momentami jakby zza mgły. Było też zimno. Takie zimno z rodzaju przenikliwego do szpiku kości. Po 200 metrach się zatrzymałem i ubrałem wszystko co miałem w kieszeniach. A jeszcze dwa dni temu przy tej samej temperaturze było super przyjemnie.

Tak czy siak, pojechałem sobie do Biadolin, a potem na południe aż do Łysej Góry, gdzie na drodze stanął podjazd pod Godów. Widoki z dnia na dzień inne, coraz mniej liści. Na górze super panorama na odległe pagórki i góry. Zjazd do Porąbki ciężki bo zimno, ale po nim już cały czas względnie płasko, więc przy dobrym rytmie komfort termiczny był wystarczający. Jazda z serii tych do zapomnienia. 

Dziś z kolei dość wcześnie pojechałem - jeszcze przed południem. Dość ciepło. Najpierw do Jasienia wykorzystując serwisówki i boczne drogi. Potem zahaczyłem lekko Brzesko ale skręciłem na Okocim. Niezły tam kawałek podjazdu do centrum, dziś w iście jesiennej scenerii. Zjechałem do Jadownik i wbiłem na Bocheniec. Potem to już typowo - zjazd do Porąbki i płasko na Biadoliny i do domu. 

Po 2 dość mocnych dniach, dziś przyszła kolej na luźną jazdę z podjazdami. Były 2 - Jaworsko oraz Gwoździec. Pogoda bardzo jesienna - dużo słońca, ale też dużo wiatru. Było też raczej chłodno - 11 stopni mimo, że patrząc przez okno wydawało się, że powinno być ciepło. Przez to na początku zmarzłem porządnie ale po jakimś czasie się rozgrzałem i było "w miarę". Podjazdy weszły fajnie choć tempo "zimowe". Ze względu na późną porę, dostałem ładne widoki zachodzącego słońca. Im później tym piękniej :) 

Poniżej zdjęcie z podjazdu do Jaworska. Ciekawostka: na horyzoncie widać wał chmur, prawdopodobnie stratus wywołany zgniłym wyżem, który jest zmorą pory jesienno-zimowej w naszych rejonach. Tym razem trzymał się bezpiecznie daleko od moich terenów, ale w świętokrzyskim mogło być brzydko i szaro.


Okolice Woli Dębinskiej, mimo wczesnej pory słońce już nisko nad horyzontem: 



Przejazd pod iście jesiennym drzewem ;)


Z perspektywy górnej rury :P



Samoloty trochę ożywiły czyste niebo:



Lasek w Wokowicach, niezwykle klimatyczny o tej porze roku:



To już niecałe 2 kilometry od domu: